Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας, το λένε! Εβραϊκή, βέβαια, αλλά ποσώς με απασχολεί, αφού δεν ασπάζομαι κανένα δόγμα! Έχουμε την τάση αυτές τις... μεγάλες γιορτές, να τις μετατρέπουμε σε μεγάλες συμφορές αλλά και τσίρκο (αυτό της Μόσχας)! Ορίστε, λοιπόν, οι 17 λόγοι που κάθε χρόνο τα ίδια σκέφτομαι και τα ίδια με κάνουν έξαλλη!
Τα κλασσικά:1. Πανικός για τα εισαγόμενα κρέατα! Ήμαρτον, παιδιά!Μαλάκες είμαστε να σκάσουμε δεν ξέρω κι εγώ πόσα για το φαΐ μιας μέρας; Εισαγόμενο; Εισαγόμενο, και τι έγινε;
2. Το τραμπολίνο των τιμών σε όλες τις αγορές. Πάς Τρίτη βλέπεις τόσο, πας Πέμπτη στο κέρατο η τιμή!
3. Οι διαφημίσεις: Εκτός του ότι ξεκινούν δύο μήνες πριν, παρελαύνουν κάθε τρεις και λίγο από μπροστά σου κουνελάκια, λαμπάδες, πασχαλίτσες, αυγουλάκια, παιχνίδια (αλλοφροσύνη τα πιτσιρίκια)!
4. Η ομαδική παράκρουση...κατάνυξης που παθαίνουν οι γέροι! -Δε θα πας στην εκκλησία, παιδάκι μου; -Όχι! -Πώπω αμαρτία!
5. Η νηστεία: Άντε πάλι το ίδιο βιολί! Τρως τα λυσσακά σου κάθε χρόνο, και γιατί; Αν θέλω να αλλάξω τη διατροφή μου, το Πάσχα πρέπει να το κάνω;
6. Η Μεγάλη Παρασκευή: Σαν... μεγάλες Παρασκευές, ακολουθούμε τον επιτάφιο (ένα φέρετρο στην ουσία), για να ακούμε αναλυτικά και με αναπαραστάσεις τα κουτσομπολιά της κυρα-Κατίνας από τη διπλανή πολυκατοικία!
Η καμπάνα της Μεγάλης Παρασκευής που μου έχει σπάσει τα νεύρα από το πρωί! Γι' αυτό προσθέτω και τη συγκεκριμένη παράμετρο, χωρίς να βάλω αριθμό, σήμερα, Μ. Παρασκευή, γιατί ούτε να δουλέψω μπορώ, έχω βαρεθεί τη ζωή μου, έχω δει εφιάλτες και γενικώς, άντε να περάσει η γαμημένη... Τα νεύρα μου σπαγγέτι!
7.Το Βροντάδο Χίου: Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία! Για χάρη μιας γιορτής (πανηγύρι θα έλεγα), κάποιος χάνει μάτι / χέρι / πόδι / ζωή σε ένα ηλίθιο έθιμο και μάλιστα είναι και πολύ περήφανοι γι' αυτό (ούτε καμικάζι δηλαδή)!
8. Τα τηλεοπτικά παράθυρα που καλύπτουν σταθερά το παραπάνω φαινόμενο, "καλύπτοντας" τα... θεία έθιμα και το μαρτύριο (όχι το...θείο)!
9. Οι συνεχείς επαναλήψεις ταινιών και σήριαλ θρησκευτικού περιεχομένου για απανωτή εμπέδωση της σταύρωσης, της ανάστασης, των ρωμαϊκών οργίων και βασανιστηρίων με πρωταγωνιστή τον Μπεν Χουρ!!
10. Τα βεγγαλικά και οι κροτίδες το βράδυ της ανάστασης: Εκτός από κουφός, φεύγεις και με άπειρα καμμένα μαλλιά, σακάκια, παλτό ή ό,τι άλλο σε φώτισε να βάλεις (συμπεριλαμβάνω επίσης περούκες και βρακιά)!
11. Το όλο concept του εορτασμού της ανάστασης: 10 λεπτά για το "χριστός ανέστη" και βουρ στη μαγειρίτσα!
12. Οι κουτορνίθικες ευχές: -Χριστός ανέστη! -Επίσης (Ναι, το άκουσα κι αυτό)!
13. Το να ξεμείνεις από τσιγάρα ανάσταση βράδυ! Θα μείνεις ή χαρμάνης ή στην τράκα τουλάχιστον δύο μέρες με νεύρα κρόσσια! God save τους... Εβραίους!!
14. Η... επόμενη μέρα που την περιμένουν όλοι πως και πως για να πέσουν με τα μούτρα στο αρνί, παίρνοντας το αίμα τους πίσω για το γαμήσι που έφαγαν μια βδομάδα νηστικοί!
15. Η βαρυστομαχιά μετά το όργιο φαγητού με μαγειρίτσα / αρνιά / κατσίκια / κοκορέτσια / σαλάτες...και...και...και...
Και δύο καινούργια:1. Ο Ευαγγελάτος (ή Εισαγγελάτος αν προτιμάτε) που ακόμα και το φαΐ θα σου βγάλει απ'τη μύτη, αν δεν το'χει κάνει ακόμα!
2. New kid στο τηλεοπτικό block και ο Mel Gibson με τα Πάθη του Χριστού! Άντε, να αρχίσουμε να μετράμε πόσα χρόνια θα το προβάλουν μέχρι να γίνει κλασικό!
Είδες αν βρίσκεσαι στο εορταστικό κλίμα! Καλή ανάσταση, λοιπόν...
Labels: Κι αν θες γελάς...