Πανσέληνος...

Πανσέληνος απόψε, υψώνεται πίσω από τα νέφη…
Λαμπερή , μοναδική, αστραφτερή οπτασία μές στο Σκότος…
Πανσέληνος υψώνεται απόψε στα όνειρά μας, απρόσιτη…

Πρωτόγνωρη , υπερφυσική η ομορφιά της…
Τα μυστηριώδη πέπλα της καλύπτουν τα Ουράνια…
Θαύμα του νυχτερινού κόσμου…
Εξεγείρεται το πνεύμα , η ψυχή στο όραμά της…
Καταλυτική η μορφή της, δεσπόζει ανάμεσα στ’ άστρα…

Κάλεσέ μας, Αρχόντισσα της Βαθιάς Νύχτας…
Η θωριά σου ξυπνά την δηλητηριασμένη μας ψυχή…
Φάντασμα κάποιας νεκρικής Αγωνίας ,
Αφυπνίζεις πάθη και αμαρτίες…

Το αχνό σου φως θεριεύει το Κακό που ενδόμυχα δαμάζουμε…
Απελευθερώνεις τα μυστικιστικά μας ένστικτα…
Το αίμα ρέει φλογερό στις φλέβες μας…
Ανόσια εκδίκηση ετοιμάζουμε,
Καθώς βαθιά στα σπλάχνα μας σφαδάζει ο Πόθος,
Η Ηδονή ανομολόγητων πράξεων…

Σαλεύει μέσα μας η επιθυμία για το ανείπωτο…
Ξυπνάς τη δίψα μας για αίμα…
Για την αιώνια , την ύψιστη αυτή απόδειξη ζωής…
Φωτίζεις τη θολωμένη μας συνείδηση…
Μας οδηγείς σταθερά στο πεπρωμένο…

Δέηση, σ’ εσένα, η θυσία που ετοιμάζουμε…
Αναδεύουμε μέσα μας κρυφές παρανομίες…
Ατίμωση, βάρβαρες κραυγές, βέβηλες εικόνες…

Δώρισέ μας τη Δύναμη που εκλιπαρούμε…
Εμείς θα εναποθέσουμε τους καρπούς της στα πόδια σου…
Σατανική η Χάρη σου…
Μυστηριακό το πέρασμά σου απ’ το στερέωμα…
Άλικο το στίγμα σου στα μύχια της ψυχής μας…

Είμαστε Παιδιά της Νύχτας…
Της δικής σου - σαγηνευτικά , ύπουλα , επικίνδυνα…
Έρμαια της Ομορφιάς, του Ερωτισμού που εκπέμπεις…
Με το άγγιγμά σου παραδοθήκαμε…
Αφεθήκαμε στη σιωπηλή σου μελωδία…

Πανσέληνος…
Προσομοιάζει στην Ψυχή μας…