Σούπερ Σάββατο...

Μιλούσα, λοιπόν, τις προάλλες με ένα φίλο σχετικά με μιζέριες, μούχλες και τα σχετικά! Ακολουθεί η ατάκα: "Όποιος δεν ξέρει τι θα κάνει Σάββατο βράδυ, είναι τελειωμένος"! Δε συμφωνώ απόλυτα, βέβαια, καθώς πάντα έκανα κάτι, αν και δεν το είχα αποφασίσει από πριν! Είπα όμως να το πάρω λίγο τοις μετρητοίς, δεδομένης της μούχλας των τελευταίων εβδομάδων και του ρεπό της Κυριακής! Κι έτσι, πηγαίνοντας ένα πρωί στη δουλειά το άκουσα!

"Ο «δικός μας» Λάκης και ο «δικός» μας Γιάννης, ξεπροβοδίζουν το καλοκαίρι και .. καλοπιάνουν τον χειμώνα με ζεστές μελωδίες και μ,ε άλλοτε χαρούμενους, άλλοτε μελαγχολικούς ρυθμούς,«βγάζουν» το .. παιδί ή το θηρίο από μέσα μας"

Τέλεια! Δεν τους έχω δει ποτέ παραδόξως! Εντάξει, τώρα ξέρω τι θα κάνω και το γουστάρω πολύ! 10:30 η έναρξη, 10:40 ήμουν εκεί! Η TheDagger ήταν πολύ χαρούμενη, γιατί μερικές φορές την συμπαρασύρω με τη μούχλα μου! (Σνιφ)! Ο Λάκης κι ο Γιάννης μέσα στους ακροατές έκαναν βόλτες! Και ξαφνικά γυρίζω το κεφάλι και τσουπ! η καλύτερη μου φίλη με το μωρό της και φίλους! Εντελώς, τυχαία συνάντηση και πολύ κέφι! Και βγήκαν τα παιδιά και τέλεια!

Αρχικά, πιο νέα τραγούδια! "Όλα τα παλιά θα παίξουμε;", λέει το Γοριλλάκι! Βεβαίως, φωνές από κάτω! Όχι για πολύ όμως! Γιατί κι εκείνος μπήκε στο mood κι έτσι άρχισαν τα καλά! "Γυριστρούλα", "Βάφω τις κουρτίνες... στο χρώμα που μισούσες"! Κι άλλα, κι άλλα! Συνέχεια, με το Γιάννη με μπλούζα Orgasm Donor! "Πήραν μπροστά τα μηχανάκια μου...", "Ευλαμπία"! Θεός! Τι φυσιογνωμία! Και βέβαια, οι μπύρες και τα γέλια να... "γυρνάνε"!

Και οι αναμνήσεις, βεβαίως! Ωραίες, παλιές! Δε θα πω που ήμουν (δεν κάνουμε διαφήμιση) αλλά στο κλαμπάκι αυτό πήγαινα όταν είχε πρωτοανοίξει, πριν γίνει μουσική σκηνή κι έχω ζήσει συγκλονιστικά σκηνικά εκεί μέσα! Γέλια, κλάματα, "δεσίματα", χωρισμούς και τσαμπουκάδες! Τι ώραια η εφηβεία μου! Επίσης, απρόσμενες συναντήσεις! Το γκομενάκι Νο. 3 της ζωής μου "έσκασε μύτη" με μια πρώην φίλη μου και νυν γκόμενά του, η οποία δεν έχασε ευκαιρία να τον... παρηγορήσει αφού τον άφησα! Who cares? Περασμένα ξεχασμένα και καλά να είμαστε! Στην υγειά μας!

Κι επειδή μετά από τόσο καιρό που είχα να διασκεδάσω τόσο, έπρεπε να τα κάνω όλα, ούτε το "παιχνίδι" άφησα ήσυχο! (Βέβαια, μετάνιωσα ύστερα, αλλά εκείνη τη στιγμή με το κεφαλάκι που είχα φτιάξει δεν το έλεγξα καλά)! Ευτυχώς, δεν έγινε τίποτα τρομερό, ήταν super όμως! Και μάζι με όλα διασκέδασε και το Στιλέτο μου και πέρασε όμορφα, πράγμα πολύ σημαντικό! Ωραία πράγματα! Αποφάσισα ότι δεν θα αφήνω τον καιρό να με προσπερνάει όπως έγραφα στον GhostHunter προηγουμένως! Με χαλαρώνει μια ωραία βραδιά! Με φτιάχνει (όπως λέει κι ο Λάκης)! Δε μου πάει το... πράσινο της μούχλας, αλλά το κόκκινο του κραγιόν (από το γνωστό ανέκδοτο)! Γι' αυτό θα τις ζω τις στιγμές μου! (Αυτό κι αν δείχνει κυκλοθυμία)!