Ίχνη στην άμμο...
Σε ποιον ανήκουν; Που οδηγούν; Ποια θλίψη ή χαρά συνόδευσαν; Μηδαμινή υποψία ενός περιπάτου που έμεινε στη μέση... Θα σβήσουν γρήγορα. Το κύμα θα τα ρουφήξει στην πεινασμένη αγκαλιά του. Πόσα ακόμη έχουν χαθεί σε μια μικρή στιγμή; Δεν ξέρω... Είμαστε υποψήφια ίχνη στην απέραντη άμμο του χρόνου...
Labels: Αναζητήσεις...
posted by vampiria at 12:55 AM
10 Comments:
Πόσο δίκιο έχεις.
We're a drop in the rain...
Δεν ξέρουμε όμως αν όντως θα σβήσουν τα ίχνη για πάντα. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε πίσω μας αγάπη...
Μόνο υποψήφιοι;
Ολόκληρω οικόπεδο έχουμε αγοράσει.
ΧΕ!!!
Καλώς σε βρήκα.
Βρυκόλακες ήμαστε, πάντα θα ξυπνάμε και θα στοιχιώνουμε κάποιον. Δεν θα ξεαχστούμε ποτέ.
elpizw na min eimaste mono ixni se ammo, giati einai konta to kalokairi na mas kalypsoun alla ixni kai o xeimwnas na mas roufiksoun ta kymata..
Τίποτα δεν χάνεται αν δεν θέλουμε εμείς.
ομορφα λογια αγγελικα πλασμενα απο ενα βαμπιρ
Καλέ μου zelot, όλοι κάτι αφήνουμε πίσω μας! Ας είναι τουλάχιστον αγάπη!
Sigmataf μου, καλως ήρθες! Είναι παραλιακό το οικόπεδο; Χαχα
Erisabetsu μου, "the vampire awakes...Who will be able to stand"!! Σωστός;
Veloz μου, είναι κοντά το άτιμο! Να δούμε τι θα κάνουμε και φέτος! Καλές βουτιές!
Μεθυσμένο μου,από τις καλύτερες ατάκες! Σχεδόν το motto μου...
Μαράκι λεμονάτο καλώς ήρθες! Είσαι πολύ γλυκιά. Ευχαριστώ
Πολλά φιλιά και καλημέρες σε όλους καλοί μου
Είναι όμως μόνο ένα ζευγάρι...
Μόνα τους...
(και για να το γυρίσω λίγο, μάλλον δικά μου είναι, για 45 νούμερο το βλέπω... :))) )
Χαχα! Βρίσκεις φαντασματάκι; Κι αν είναι 38 θα είναι της μεγάλης πλειοψηφίας του γυναικείου πληθυσμού;
Kisses...
Όντως, είμαστε σταγόνες στον ωκεανό... Πατημασιές στην άμμο, που, είτε θα τις ρουφήξει το κύμα, είτε θα τις εξαφανίσει ο άνεμος... Όλες οι πατημασιές, όμως, δεν είναι ίδιες, και, τελικά, κανείς δεν χάνεται! Χάνεται, μόνο, όταν ξεχαστεί...Και, κρίνοντας απ' αυτά που διαβάζω, τα κείμενά σου είναι από εκείνες τις πατημασιές που θα μείνουν αξέχαστες, αγαπητή μου...
Post a Comment
<< Home