Sunday, September 30, 2007

Ασυναρτησίες...

Περίεργες Μέρες...
Οι τελευταίες.... Όλο κάτι θέλω κι όλο κάπου το χάνω.
Θέλω να βγω βόλτα: βαριέμαι.
Θέλω να βγω ραντεβού: δεν κάθεται εύκολα, βαριέμαι.
Θέλω να πάω για ψώνια: βαριέμαι.
Θέλω να πληρώσω λογαριασμούς: βαριέμαι.
Χτυπάει το τηλέφωνο: βαριέμαι.
Πρέπει να υπάρχει πολύ καλός λόγος για να βγω από το σπίτι κι αυτός συνήθως είναι η δουλειά. Κατά τα άλλα...μούχλα! Ειδικά το Σάββατο που δε δουλεύω, λιώνω απίστευτα! Τελευταίως διαβάζω. Έχω φάει μεγάλο κόλλημα, μάλιστα, με πολιτική και πολιτική ιστορία. Τι έγινε; Πώς έγινε; Από ποιους; Διάβαζα από το απόγευμα έως τις δύο τη νύχτα! Πάμε καλά; Και τι άλλο να κάνω; Βαριέμαι. Να ντυθώ, να στολιστώ και να πάω πού; Μια νέα πρόταση ρε παιδιά! Εχω πήξει στα ίδια! Θέλω μια αλλαγή, αλλά από πού να την ξεκινήσω;
Το πρώτο τριπ του μήνα...
Εχω φαγωθεί! Φαγωθεί σου λέω! Αλλαγή περιβάλλοντος! Ριζική. Αλλαγή στο σπίτι, αλλαγή στα στέκια, αλλαγή...(δεν ξέρω σε τι άλλο)! Κάτι θα μου έρθει! Λες να είναι κρίση ηλικίας; Εκτός του ότι θέλω να αναδιακοσμήσω το σπίτι μου, να ξεφορτωθώ, να διώξω, να αντικαταστήσω, σκέφτομαι μήπως να αλλάξω γενικά σπίτι η λυσσασμένη! Τι να πρωτοδιαλέξω; Αν τις οικονομίες μου τις φάω σε ενοικία, χέσε μέσα Πολυχρόνη! Χμμμ...Μάλλον θα "επενδύσω" στο δικό μου, ακόμα και να υπάρχουν... "παρεμβολές"! Πρέπει να τις εξουδετερώσω!
Το δεύτερο τριπ του μήνα...
Καριέρα (αν και το έπαθα προ τριμήνου!): Επαγγελματικά μια χαρά, άρα στις επόμενες ή μεθεπόμενες εκλογές, θέλω να καλύπτω το ρεπορτάζ! Ωπα, άραξε στα κυβικά σου! Όταν παίρνω ένα depon και ξαπλώνω, περνάει!
Τρίτο...
Αυτό δεν είναι τόσο τριπ, όσο πραγματικότητα! Επέμβαση: λαιμός! Χρονίζουσα αμυγδαλίτιδα! (Παρακαλώ;) Εντάξει έχω ένα δίμηνο!
Και τέλος...
Βέρες! Βέρες παντού! Τώρα βρήκαν όλες οι φίλες μου να παντρευτούν; Μέσα σε έναν χρόνο, παντρεύονται τέσσερις! Το αιώνιο παράπονο της γιαγιάς επανέρχεται φουντωμένο! Εγώ πότε θα δω...δισέγγονα; Μην τρελαθούμε! Θα σου κρατήσουμε ένα κανελλί με βούλες!
Και συνεχίζω με άλλα κι άλλα που δε μπορώ να γράψω τώρα... Άλλωστε, δε βαριέμαι τόσο! Σήμερα θα βγω έξω! Θα πάω δουλειά!


Monday, September 24, 2007

Εκλογές 2007

Είναι αναπόφευκτο το σχόλιο, αφενός λόγω του χαμού που γίνεται σε εφημερίδες, ραδιόφωνα κλπ, και, αφετέρου, λόγω επαγγέλματος. Υπάρχουν κάποια πραγματάκια που μου έκαναν φοβερή εντύπωση, ακόμα και αν ήταν ή θεωρούνταν αναμενόμενα.

1ον. Εν μέσω πυρκαγιών, καταστροφών, ομολόγων, κλοπής των ταμείων, απαγωγών αλλοδαπών και τόσα ακόμα, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, συνέχισε τον... ύπνο του δικαίου και έριξε την ψήφο της στα τυφλά για την πλήρη αποτύφλωσή μας.

2ον. Η πτώση - σε ψήφους - και των δύο κεντρικών κομμάτων εξουσίας.

3ον. Η άνοδος των αριστερών κομμάτων, την ίδια στιγμή που η ακροδεξιά παράταξη μπαίνει στη Βουλή.

4ον. Η φαγωμάρα του αντιπολιτευτικού κόμματος την ώρα που ο προϋπολογισμός που θα κατατεθεί, θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις μικρομεσαίες τάξεις.

Πάμε καλά; έχω να ρωτήσω! Εδώ ο κόσμος χάνεται και οι βαρκούλες από τις πλημμύρες σύντομα θα αρχίσουν να αρμενίζουν! Και τι κάναμε φέτος το Σεπτέμβρη; Είναι απλό. Επιλέξαμε για άλλη μια φορά την κυβέρνηση που μας διέλυσε και δώσαμε βήμα σε ακροδεξιά στοιχεία να έχουν λόγο για βασικά θέματα της χώρας μας. Full του άσου δηλαδή! Πετύχαμε διάνα!

Είναι παρήγορη βέβαια η άνοδος των αριστερών κομμάτων, ωστόσο αυτό που με τρελαίνει είναι ότι οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ είναι ηλικίας 18-34 ετών και απόφοιτοι ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Και τι μάθαιναν τόσο καιρό; Γυρίζουμε στην εποχή του φασισμού, στους χίτες και τους μαυροσκούφηδες; Θα περίμενα, ομολογώ, ότι πιθανότεροι ψηφοφόροι θα ήταν, παππούδες και γιαγιάδες, από εκείνους που χειροκροτούν τον τέως (Κωνσταντίνος) σε κάθε επίσκεψη του! Δυστυχώς, όμως! Τι συμβαίνει, λοιπόν, με τη σημερινή νεολαία; Η... Μαριορή πέτυχε το στόχο της, πριν ακόμα τον ξεκινήσει; Έτσι θα είναι όμως; Ένας τόπος με μειωμένα αντανακλαστικά, είναι έρμαιο κάθε μπαρούφας και ψευδολογίας που του σερβίρουν.