Saturday, July 28, 2007

Καλοκαιρινό βραδάκι (εναλλακτικό)...

Σάββατο βράδυ, μεσοκαλόκαιρο... Μάλιστα! Συνήθως, ο κόσμος τρέχει σε κάποια παραλία, βραδυνό μπανάκι,παρεούλα ή κάποιο μπαράκι, club κλπ. Η γνωστή τριλογία "παραλία - θάλασσα - μπυρίτσα"! Το φετινό καλοκαίρι ήρθε για να επιβεβαιώσει ακόμα μια φορά το αλλοπρόσαλο του χαρακτήρα μου! Όχι σαν κάτι που με χαλάει, όμως! Απλώς είναι περίεργο... Τα Σαββατόβραδά μου αποτελούνται συνήθως από ξενύχτι, ξύδι, παρέα, sex και τέτοια! Super δηλαδή!

Σάββατο βράδυ κι όμως βαριέμαι αφόρητα! Δεν έχω κέφι ούτε για παραλία, ούτε για κοσμοσυρροή, ούτε τίποτα σχετικό! Φέτος, όλο το καλοκαίρι μου δεν έχει καμία διαφορά από τις άλλες εποχές του χρόνου. Δεν έχω φύγει καθόλου (και δεν προβλέπεται άλλωστε), δεν έχω κάνει καμία βουτιά και μάλλον δεν ψήνομαι και πολύ να κάνω κανένα από τα δύο! Είχα αποφασίσει ότι, φέτος, οι καλοκαιρινοί μήνες θα είναι "φτωχοί" σε εκδρομές, μικρές αποδράσεις ή διακοπές γιατί και οι συνθήκες αλλά και οι προτεραιότητές μου ήταν διαφορετικές! Από την άλλη και ο καύσωνας με ξενέρωσε τόσο πολύ που προτίμησα τα Σάββατα (που ειναι κατάδικά μου) να τα περνάω χαλαρά, πολύ χαλαρά, και να μην τρέχω στους δρόμους μές στη ζέστη μέχρι να φτάσω σε κάποια βρώμικη ή πνιγμένη στον κόσμο παραλία! Κι αυτό -ελλείψει κλιματισμού στο αμάξι - φρίκη θα ήταν! Χειρότερη ίσως!

Σάββατο βράδυ κι ετοιμάζομαι να το περάσω τέλεια! Μπαλκονάκι, δροσούλα, μπυρίτσα, βιβλιαράκι! Είναι το motto μου (για φέτος τουλάχιστον)! Έτσι, για να... "τη βγω" λίγο στη γενική φιλοσοφία του καλοκαιριού! Και να πω ότι και ξεκουράστηκα και ηρέμησα! Και αύριο χαρά και εργασία ξανά! Παίρνω από το χέρι τον Μπουκόφσκι μου και ξεκινάμε...

Labels: ,

Monday, July 16, 2007

Γενέθλια...

...και ευτυχώς όχι τα δικά μου!! Ενός προσώπου όμως που το έχω στην καρδιά μου πάντα και για πάντα!Πρόκειται για το αγαπημένο μου στιλέτο που το ξέρω από τότε που γεννήθηκε και θα είμαι κοντά του μέχρι τέλους! Και όλα αυτά γιατί δεν είναι άλλο από το αγαπημένο μου αδέρφι (αυτό θα πει αποκάλυψη)! Ναι λοιπόν η αδερφούλα μου έχει γενέθλια σήμερα και η ευχή μου γι' αυτήν είναι να μην αλλάξει (εκτός από κάποια μικρούλικα) τίποτα! Γιατί είναι ένα καταπληκτικό πλάσμα από τότε που τη θυμάμαι και η καρδούλα της είναι τόσο καλή και τρυφερή που μπορεί να λιώσει ακόμα και πάγους με το άγγιγμά της!

"ΟΚ, χαίρω πολύ, είναι αδερφή σου και γι' αυτό τα λές!" Ναι, είναι, δεν αλλάζει αυτό. Όμως, το καλύτερο μεταξύ μας είναι ότι δε μας ενώνει μόνο το αίμα, αλλά και ο τρόπος, το μυαλό, η επικοινωνία και τόσα άλλα. Είμαστε τόσο φίλες, όσο και αδερφές (ίσως το πρώτο περισσότερο από το δεύτερο, ακόμα κι αν ακούγεται κάπως περίεργο)! Κι αυτό είναι κάτι που μας έχει καλλιεργηθεί εδώ και πολλά χρόνια!

Είχαμε ξεκινήσει με μια τάση προστασίας μεταξύ μας, χωρίς να το ξέρουμε καν. "Έλα, πάρε και την αδερφούλα σου μαζί το βράδυ! Μη μείνει μοναχούλα της!", μου έλεγε η μαμά και με έκανε αυτομάτως να προσέχω τη μικρούλα μας που δεν εβγαινε ακόμα τότε. "Να την προσέχεις τη μεγάλη γιατί είναι παρορμητική! Μην κάνει καμιά βλακεία!", έλεγε στη μικρή μου ο μπαμπάς. Κι έτσι είχαμε η μία το νου της μην πάθει κάτι η άλλη. Και βέβαια, το... ψάρεμα μετά έπεφτε σύννεφο! Καμιά μας όμως δεν "έδινε" την άλλη! Και κολλήσαμε...

Τώρα, μετά από χρόνια, μετά από ομηρικούς καβγάδες και μούτρα που άλλαζαν το επόμενο τέτερτο, μετά από στραβώματα, πειράγματα, πλάκες και... "πλάτες" είμαστε ακόμα μαζί. Τόσο διαφορετικές, γιατί εκείνη ήταν πάντα το σοβαρότερο παιδί, αλλά τόσο δεμένες... Και στα σημαντικά, στα άσχημα, στις λύπες η μία θα πιάσει την άλλη απ' τα μαλλιά για να μην "πέσει". Και θα υπάρχει πάντα ένα σκληρός, αλλά καλοπροαίρετος λόγος, ειδικά αν πρόκειται για καλό, και ένας καλός λόγος (μεταξύ μας πολλοί καλοί λόγοι) για κάτι χαρούμενο, επιτυχημένο και όμορφο!

Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι μια super ερωτική εξομολόγηση, όμως αυτό που έχω με τη μικρή μου φοβάμαι ότι δε μπορεί να αποκτηθεί εύκολα με κανέναν άλλο άνθρωπο. Την αγαπάω πάρα πολύ για όλα της: την εξυπνάδα της, την ομορφιά της, τα ελαττώματα, τις... τεμπελίτσες της, την καλοσύνη, την πονηριά, την τρυφερότητα και τη σκληρότητά της, και τόσα ακόμα που αν τα γράψω θα χρειαστεί όχι ένα αλλά δέκα blogs! Και σήμερα επειδή γιορτάζω τη γέννηση της μικρής μου είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό και φλυαρώ τόσο! Να τη χαίρομαι!

Labels:

Sunday, July 15, 2007

Καλημερούδια...

Μια τρυφερή αγκαλιά, ένα χάδι και η ημέρα ξεκινά με καλή διάθεση, χαρά και γέλιο! Πολύ γέλιο και γλυκά λόγια! Καφεδάκι στη συνέχεια, τσιγαράκι και ψιλοκουβέντα με μπαμπά-αδερφούλα και μετά ατέλειωτα πειραγματάκια! Τι ωραίο ξύπνημα! Πώς να μην πεις "Καλημέρα" με την καρδιά σουμετά από όλα αυτά;

"Καλημέρα"! Τι ωραία λέξη! Είτε έχεις καλή διάθεση, είτε όχι, μπορείς να την πεις τόσο εύκολα και να την εννοείς βέβαια όταν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο χαμογελαστό, ακόμα και αν δεν τον ξέρεις! Το "καλημέρα" σηματοδοτεί μια καινούργια μέρα που δεν έχεις ξεκινήσει να τη ζεις ακόμα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να γίνει κάτι στραβό! Επίσης, ακόμα και με... ανάδρομο Ερμή (αν και δεν τον πιστεύω ιδιαίτερα), έχεις όλες τις πιθανότητες να την κάνεις να εξελιχθεί σε κάτι βατό και υποφερτό αν... "παίξεις" σωστά τα χαρτιά σου!

Η "καλημέρα" είναι από τις καλύτερές μου λέξεις, γιατί σε κανονικές συνθήκες συνοδεύεται από ένα μεγάλο χαμόγελο που απευθύνεται προς όλους! Στον περιπτερά όπου θα πάρεις τσιγάρα, στον τύπο που δίνει τα εισιτήρια στο τρένο, στο s.m. που θα κάνεις τα ψώνια σου, στο γραφείο με τους συναδέλφους, ακόμα και στον ταρίφα που θα σε πάει τον προορισμό σου (όσο ξινός ή κακομούτσουνος μπορεί να είναι)!

Βέβαια, όταν ο άλλος δεν έχει τη διάθεση να ανταποδώσει την καλημέρα σου, αυτό το interaction χαλάει κάπως, όμως, "μια καλημέρα είναι αυτή πες την κι ας πέσει κάτω", όπως λέει και το άσμα!

Μια χαρούμενη καλημέρα σε όλους λοιπόν!

Labels: